Dichtstuk op maat bij 'Nieske' van Douwe Elias.

Vreemd is mij deez’ wereld niet -

Wonden slaapen en voorspoed vliet

Door de loopen van een labyrint,

Waar mens soms zichzelve vindt

Zul je me treffen in reuk vol robijn,  

Welke de beek, sterk als brandewijn,

Doet stroomen in een scherpe slag,

Die bront uit de grond van mijn lach.