vrijdag 1 september 2017

Dichtstuk op maat bij 'Italiaanse aronskelk' van Marjolijn van den Assem.




















Aan u, wier blaadren niet ontvouwen
Naar fluweelzachtre roomge klauwen,
Waaruit weeldrigheid opwolken moet,

Geef ik niettemin hunkrend dit poëem,
Dat na ‘n verwilderde decemberzweem
U andermaal vorstelijk rijmen doet.
Gepost door op

2 opmerkingen:

  1. Satyricon1 september 2017 om 01:34

    Welk vrouwenhart zou niet sneller slaan wanneer Dichters hand háár hart met zulk vers beroerde?
    Mooi aansluitend op het werk van deze kunstenares.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Rob Van de Zande1 september 2017 om 02:16

    Dank voor het lint, waarde Satyricon. Dit compliment zal tevens mevrouw van den Assem met blijdschap stemmen.

    BeantwoordenVerwijderen

Plaats reactie

Abonneren op: Reacties posten (Atom)