maandag 18 september 2017

Dichtstuk op maat bij schilderij 'Disarranged' van Ina van Zyl.

Foto: Peter Cox
















Niet prijkt m’n hoofd op midzomernacht - 
Ik bied u de snaaren van ’t instrument,
Dat bespeeld werd door een prinsenpracht
En hier rijkelijk iedre melodie afwendt.

Doch geen leeddroppels glij’en naar benee,
Nee, ik word begroet door Hypnos’ knecht,
Welke mij tersluiks op een papaavren stee
Niet waaks maar in stilte ter ruste legt.

2 opmerkingen:

  1. En ja, zelfs Goden als Erebus en Nyx zijn de Kunsten welgevallig. Sterveling zijnde werp ikzelf soms een korte blik op de wereld rondom mij, om mij dan vervolgens gulzig over te geven aan de genade der Kunsten. Proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen

Plaats reactie